dinsdag 21 september 2010

Elejante geeft



“Als kind lag ik soms heel lang op bed met die schelp aan mijn oor”

Wie? Elejante (25)
Woont? Ranonkelkade, Van der Pekbuurt
Dagelijkse bezigheid? veel aan het moederen (heeft 2 jongens, zwanger van de 3e), bezig met afronden studie Pedagogiek, schrijven over vrouwenkwesties
Krijgt? Een ingelijstje foto van Tryntsje
Geeft? Een schelp

Wat bracht je naar Noord?
Eerlijk gezegd moest ik wel. Ik had een indicatie voor een woning en dit huis vond ik mooier dan alles wat ik daarvoor bezichtigd had. Maar ik moest wel heel erg wennen aan Noord. Ik ben opgegroeid in Zuidoost en woonde daar prima. De natuur is daar overal dichtbij. Ik houd heel erg van buiten zijn.

En nu? Voel je je inmiddels thuis?
Ik wil eigenlijk weer naar Zuidoost of naar Almere. Maar het is wel fijn dat Noord rustig is en dichtbij het centrum. En ik woon naast prima mensen. Als jullie spullen willen ruilen moeten jullie trouwens bij mijn buurman zijn, die heeft de raarste dingen. Op zijn schuur staat een enorme teddybeer, in zijn tuin een maffe stoel, en laatst had hij een lantaarnpaal van straat gehaald en in zijn tuin opgetuigd met allemaal planten. ‘Dag buurvrouw, hoe vind je m’n nieuwe boom?’, vroeg hij, haha! Hij speelt ook vaak gitaar in de tuin en kan mooi zingen.

Wat geef je weg?
Een schelp, die ik heb gevonden toen ik zes jaar was. Toen ik klein was gingen we elk jaar op vakantie naar Joegoslavië. We gingen naar een best grauw stadje, met een grauw strand, maar ik verzamelde er de mooiste schelpen. Een aantal heb ik heel lang bewaard, waaronder deze. Eenmaal weer thuis lag ik als kind soms heel lang op bed met die schelp aan mijn oor, omdat je de zee erin kunt horen ruisen. Dan keek ik alweer uit naar de volgende vakantie.

Wat dacht je als je naar die schelp luisterde?
Deze schelp betekent vrijheid voor mij, en ruimte. De zee is zo ruimtelijk. Als ik als kind naar de zee in de schelp luisterde, ging ik daarover fantaseren. Dat was heel rustgevend.

Waarom wil je hem eigenlijk weggeven? Hij is al zo vaak meeverhuisd, je hebt er zo veel herinneringen aan...
Ik heb hem niet meer nodig, ik heb nu andere manieren om tot rust te komen. Soms steek ik wierook aan, adem ik even diep in en uit, een soort mediteren. Toevallig keek ik een paar weken geleden naar deze schelp en dacht ik: ik besteed er helemaal geen aandacht meer aan. Maar het is ook zonde om hem weg te gooien, dus ik ben blij dat ik het nu aan een buurvrouw of -man kan geven, die er misschien wel plezier aan beleeft.

Tot slot, heb je nog een wens voor je buren?
Mijn slogan is ‘je bent zo vrij als je wilt zijn’. Je kunt jezelf wel opsluiten in je hoofd en je heel beperkt voelen, maar als je beseft dat je vrij bent om te doen wat je wilt, dan ís dat ook echt zo.