“Iemands haren vlechten vind ik een intieme bezigheid, een heel mooi gebaar”
Wie? Tryntsje (29)
Woont? Jasmijnstraat, Van der Pekbuurt
Dagelijkse bezigheid? Fotograferen, observeren, ideeën bedenken, verschillende mensen ontmoeten, familie en vrienden, bijzondere films en kunst kijken
Krijgt? Niets
Geeft? Een ingelijste foto
Wat bracht je van Rotterdam naar Noord?
Ik wilde wat centraler in het land wonen en kon hier een tijdelijke kunstenaarswoning huren van Ymere. Noord heeft wel iets weg van Rotterdam, het is wat ruimer opgezet en rauwer dan de rest van de hoofdstad. Je kunt zelf nog mooie, nieuwe plekjes ontdekken. Ook ontstaan er nu allerlei nieuwe initiatieven van kunstenaars en bewoners. En ik houd heel erg van multiculti, vind het fijn om veel verschillende mensen tegen te komen op straat.
Wat geef je weg?
Ik geef een foto die ik heb gemaakt van Kelly, een Kaapverdisch meisje uit Rotterdam. Nadat ik haar en haar zusje een keer had geportretteerd, kwam ik vaak bij hen thuis om ze te helpen met hun huiswerk. Op een gegeven moment ging ik wekelijks bij het gezin langs en at ik vaak mee.
Waarom heb je Kelly van achteren gefotografeerd?
De foto gaat over haren vlechten. In het gezin van Kelly is het een vast ritueel dat moeder de haren van haar dochters invlecht op zondagmiddag. Zaterdag loshalen en haren wassen, en dan iedere zondag opnieuw invlechten. Daar gaat zo een paar uur in zitten. Ik stond er nooit zo bij stil dat dit in heel veel gezinnen een wekelijkse gewoonte is. De moeder van Kelly deed het ook voor andere kinderen. Iemands haren vlechten vind ik een intieme bezigheid, een heel mooi gebaar. Het is een soort quality time. Een vrouwending dat heel erg bij hun cultuur hoort.
Wat zegt deze foto over jou?
Dat ik graag mijn fascinaties in beeld wil vastleggen. Het toont ook mijn interesse in de mens en in tradities en rituelen die voor mij nieuw zijn, maar ook heel vertrouwd. Mijn haren zijn ook wel gedaan door moeder, alleen veel sneller. Bij Kelly thuis zijn ze echt niet in vijf minuten klaar.
Waarom heb je het portret al jaren in je kamer hangen?
Het doet me denken aan dat magische moment op zondag bij het gezin van Kelly. En ik vind het een kunst, om je haren zo mooi te vlechten.
Waarom wil je het weggeven?
Omdat ik iets van mijn blik wil tonen. Ik wil laten zien hoe ik kijk, wat ik bijzonder vind. Ik denk dat het harenvlechtritueel voor veel mensen in Amsterdam-Noord heel herkenbaar is. Misschien dat zij het ook wel als quality time ervaren, maar dat ze er niet zo bij stilstaan. Met deze foto wil ik zeggen: dit soort momenten moet je koesteren.
Heb je nog een wens voor je buren?
Ik moet denken aan mijn aanpak als portretfotograaf, wanneer ik mensen benader om hen te fotograferen. Ik geloof dat wanneer je echt oprecht interesse toont in iemand, je dit meestal terug krijgt. Deze overtuiging vind ik wel een boodschap voor de buurt.